معنی خوش خصالی - جستجوی لغت در جدول جو

خوش خصالی(خوَشْ / خُشْ خِ)

لغت نامه دهخدا

(خو خِ)

خوش خصلتی. خوب طینتی:
از این بنده نوازی و از این عذرپذیری
از این شرمگنی نیکخوئی خوب خصالی.
فرخی

(خوَشْ / خُشْ خَ / خیا)

عمل خوش خیال. خوب دلی. مقابل بدخیالی، غفلت و بی پروایی و بی فکری، سماجت: خوش خیالی گرفته فلانی، دنه گرفته او را. دنگش گرفته. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خوش خصال

(خوَشْ / خُشْ خِ)

نیکوطبیعت. متواضع. آراسته و پاکیزه سرشت. نیک خوی. (ناظم الاطباء). آنکه خصلت نیکو دارد. آنکه ذات پاک دارد. (یادداشت مؤلف) :
تو ز خودکی گم شوی ای خوش خصال
چونکه عین تو ترا شد ملک و مال.
مولوی

لغت نامه دهخدا

خوش خوابی

(خوَشْ / خُشْ خوا / خا)

خفتن براحت و آرامی چون خفتن طبیعی. (یادداشت بخط مؤلف). مقابل بدخوابی: پس تدبیر تری بازآوردن بر دست گیرند و تدبیر خوشخوابی او کنند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). شراب کم در صورت مساعدت مزاج سبب خوش خوابی است. (ذخیرۀ خوارزمشاهی) ، مستی و شهلایی (در صفت چشم زیبا) :
گرفته دستۀ نرگس بدستش
به خوشخوابی چو نرگسهای مستش.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خوش خرامی

(خوَشْ / خُشْ خِ / خَ / خُ)

خوش رفتاری. نیک رفتاری. (یادداشت مؤلف). کش خرامی:
تو رایض من به خوش خرامی
من توسن تو به بدلگامی.
نظامی.
، خوش خلقی. خوش اخلاقی

لغت نامه دهخدا

خوش جمالی

(خوَشْ / خُشْ جَ)

خوش صورتی. زیبارویی:
رخ معشوقه با این خوش جمالی
جمال از عشق بازی نیست خالی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خوب خصال

(خو خِ)

خوش طینت. خوش خصال. خوش اخلاق:
مر ترا بس نبود آنچه صفات تو کنم
واصف تست مدیح ملک خوب خصال.
فرخی.
مطربان طرب انگیز نوازند نوا
ما نوازندۀ مدح ملک خوب خصال.
فرخی.
چون بدین طالع مبارک فال
رفت بر تخت شاه خوب خصال.
نظامی.
بغایت پسندیده سیرت و خوب خصال و رعیت نواز بود. (ترجمه محاسن اصفهان)

لغت نامه دهخدا

خوش خصلت

(خوَشْ / خُشْ خِ لَ)

آنکه طبیعت خوب دارد. آنکه او را ذاتی و سرشتی پاک است. آنکه در ذات او کدورت و خبثی نیست

لغت نامه دهخدا

خوش خیال

(خوَشْ / خُشْ خَ / خیا)

آنکه پندار نیکو دارد. خوش فکر. آنکه دل بد نمی آورد، که دلواپس چیزی نیست. که اندیشه و پروای چیزی ندارد. که باکی از بروز ناملایمی ندارد

لغت نامه دهخدا

خوش خال

(خوَشْ / خُشْ)

که خال نیکو دارد، معشوق. نگار. شاهد. (ناظم الاطباء)